پزشکی و سلامتی و زیبایی

فلج معده عارضه‌ای است که در آن معده نمی‌تواند غذاهای درون خود را به صورت طبیعی تخلیه کند. این عارضه می‌تواند ناشی از آسیب‌دیدگی عصب واگ باشد، که مسئول تنظیم دستگاه گوارش است.

چنین وضعیتی باعث اخلال درد عملکرد عضلات معده و روده می‌شود که در نتیجه غذا نمی‌تواند به درستی از دستگاه گوارش عبور کند. اغلب، علت بروز فلج معده ناشناخته است.

علائم فلج معده

علائم فلج معده عبارتند از:

احساس سیری بسیار سریع هنگام غذا خوردن احساس تهوع و استفراغ بی‌اشتهایی کاهش وزن نفخ ناراحتی یا درد شکم سوزش قلب

این علائم می‌توانند خفیف یا شدید بوده و معمولاً مقطعی هستند.

علت‌های فلج معده

در بسیاری از موارد فلج معده، علت مشخصی برای این عارضه وجود ندارد. به چنین مواردی فلج معده ایدیوپاتیک گفته می‌شود.

علت‌های شناخته شده فلج معده عبارتند از:

عدم کنترل مناسب دیابت نوع ۱ یا ۲ به عنوان یکی از عوارض بعد از برخی جراحی‌ها (مانند جراحی کاهش وزن (باریاتریک) یا برداشتن بخشی از معده (گاسترکتومی))

سایر علت‌های محتمل عبارتند از:

مصرف برخی داروها: مانند مسکن‌های شبه افیونی از جمله مورفین و برخی داروهای ضدافسردگی بیماری پارکینسون: عارضه پیشرونده‌ای که در آن بخشی از مغز، طی سالیان متمادی، تخریب می‌شود اسکلرودرمی: بیماری نادری که باعث سفت و ضخیم شدن برخی ناحیه‌های پوست شده و گاهی اوقات مشکلاتی را برای اندام‌های داخلی و رگ‌های خونی ایجاد می‌کند. آمیلوئیدوز: گروهی از بیماری‌های نادر و در عین حال خطرناک که ناشی از رسوب یک پروتئین غیرعادی در بافت‌ها و اندام‌های مختلف بدن هستند. چه موقع باید به پزشک مراجعه کرد؟

در صورتی که به علائم فلج معده دچار هستید، بهتر است به یک متخصص گوارش مراجعه کنید، زیرا این عارضه می‌توانند باعث عوارض خطرناکی شود، که عبارتند از:

کم آبی: به دلیل استفراغ مکرر بیماری رفلاکس معده و مری : که در آن اسید معده از معده نشت کرده و وارد نای می‌شود. سوء‌تغذیه: هنگامی که بدن به اندازه کافی مواد مغذی دریافت نمی‌کند. غیرقابل پیش‌بینی بودن سطح قند خون: این مورد بیشتر برای مبتلایان به دیابت خطرناک است تشخیص فلج معده

متخصص گوارش، برای تشخیص فلج معده از شما سؤالاتی در مورد علائمی که دارید مانند احساس تهوع، بی‌اشتهایی، نفخ، درد شکم، کاهش وزن و تاریخچه پزشکیتان، می‌پرسد و برای شما یک سری آزمایش خون تجویز می‌کند.

ممکن است برای انجام برخی آزمایش‌ها به بیمارستان ارجاع شوید. برخی از راهکارهای پزشک متخصص گوارش شامل:

عکس رنگی روده اسکن تخلیه معده با استفاده از سینتیگرافی تست کپسول بی‌سیم آندوسکوپی درمان فلج معده

معمولاً فلج معده قابل درمان نیست، اما تغییر در رژیم غذایی و درمان‌های دارویی می‌توانند به کنترل عارضه کمک کنند.

رژیم غذایی

رعایت نکات تغذیه‌ای زیر مفید خواهند بود:

به جای سه وعده غذا در روز، اندازه هر وعده را کمتر کرده و تعداد وعده‌ها را بیشتر کنید . غذاهای نرم و مایع مصرف کنید (این غذاها راحت‌تر هضم می‌شوند) قبل از بلعیدن لقمه، آن را به خوبی بجوید با هر غذا نوشیدنی‌های بدون گاز بنوشید

همچنین، اجتناب از غذاهایی که هضم آن‌ها دشوار است (مانند سیب درختی با پوست، یا غذاهای سرشار از فیبر مانند پرتغال و کلم بروکلی)، و خوراکی‌های پرچرب، که آن‌ها نیز می‌توانند فرایند هضم را کند کنند، مفید خواهد بود.

دارو

معمولاً، برای بهبود علائم این عارضه، داروهای زیر تجویز می‌شوند:

دومپریدون: که قبل از غذا و جهت منقبض کردن عضلات معده و در نتیجه کمک به حرکت غذا در آن مصرف می‌شود اریترومایسین: یک آنتی‌بیوتیک است، که آن هم به با منقبض کردن معده به حرکت غذا کمک می‌کند آنتی‌امتیک: داروهای کنترل تهوع هستند

البته، شواهد نسبتاً محدودی در مورد تسکین علائم فلج معده توسط این داروها وجود دارد. به علاوه داروهای مذکور عوارض جانبی بسیاری به همراه دارند.

تحریک الکتریکی

اگر تغییرات غذایی و مصرف دارو علائم را بهبود نداد، درمان نسبتاً جدیدی به نام تحریک الکتریکی معده وجود دارد که می‌توان از آن استفاده کرد.

در این روش، یک دستگاه که با باطری کار می‌کند، از طریق جراحی زیر پوست شکم قرار می‌گیرد.

دو الکترود این دستگاه که به آن متصل هستند، به عضلات پایین معده وصل می‌شوند. این دو الکترود با انتقال یک سری پالس‌های الکتریکی، باعث تحریک عضلات کنترل کننده عمل حرکت و تخلیه غذا می‌شوند. این دستگاه، از بیرون با استفاده از یک کنترل دستی روشن می‌شود.

میزان اثربخشی این درمان برای بیماران مختلف بسیار متفاوت است. همچنین، در موارد بسیار کمی، این عمل باعث عوارضی می‌شود که خارج کردن دستگاه را ضروری می‌سازد، از جمله:

عفونت جدا شدن و حرکت کردن دستگاه ایجاد حفره‌ای در دیواره معده بوتاکس

گاهی اوقات، موارد شدیدتر فلج معده را می‌توان با تزریق بوتاکس به دریچه بین معده و روده کوچک، که با کمک آندوسکوپی انجام می‌شود، درمان کرد. این تزریق، با شل کردن این دریچه به آن امکان می‌دهد که زمان بیشتری باز بماند تا غذا بتواند از آن عبور کند.

لوله تغذیه

در موارد شدید فلج معده که با تغییرات غذایی و دارو بهبود نمی‌یابند، استفاده از یک لوله تغذیه (یا لوله معده) مفید خواهد بود.

در اینجا، ابتدا از یک لوله تغذیه موقت به نام لوله نازوژژونال استفاده می‌شود که از طریق بینی وارد شده و مواد غذایی را مستقیماً به روده کوچک منتقل می‌کند.

لوله تغذیه را می‌توان با روش جراحی نیز وارد روده کرد. به این روش، که باید ایجاد برشی در شکم انجام می‌شود، ژژنوستومی گفته می‌شود.

از طریق این لوله، که معده را دور می‌زند، می‌توان غذای مایع حاوی مواد مغذی را مستقیماً به روده فرستاد تا در همانجا جذب شود.

جراحی فلج معده

برای بعضی از بیماران از روش جراحی استفاده می‌شود، که طی آن یک لوله از طریق شکم وارد روده می‌گردد. می‌توان این لوله را به فواصل زمانی معین باز کرد تا گاز روده خارج شده و نفخ به وجود آمده رفع شود.

عمل جراحی به عنوان آخرین راه چاره و به یکی از دلایل زیر انجام می‌شود:

ایجاد مسیر جدیدی بین معده و روده کوچک (گاستروانتروستومی) اتصال مستقیم معده به بخش دوم روده کوچک، موسوم به ژژنوم (گاستروژژنوستومی)

این اعمال، با تسهیل حرکت غذا در معده، باعث کاهش علائم عارضه می‌شوند.

درد و آسیب دیدگی زانو بر تمامی فعالیت‌های روزانه ما اثر می‌گذارد و اگر ما قادر به انجام فعالیت‌های روزمره مانند نشستن، برخاستن و از پله بالا و پایین رفتن را به ما نباشیم، یکی از گزینه‌های درمان برای ما «عمل زانو» است.

۱. تعویض مفصل زانو چیست؟

در شرایطی که تزریق مایع بین‌ مفصلی، قرص و دارو به درد زانوی ما بی جواب هستند، تعویض مفصل یکی از راه‌های درمان و درد نکشیدن دوباره است. پژشکان ارتوپد، مفصل زانو را در آورده و به جای آن یک پروتز زانو از جنس پلاستیک و دیگر مواد غیر مضر به جای آن می‌گذارند، تا مانند همان مفصل اصلی برای ما کارکرد داشته باشد.

۲. چه کسانی داوطلبان این عمل جراحی هستند؟

کسانی که التهاب زانو دارند داوطلبان این جراحی هستند. التهابات زانو بیشتر در آرایشگران، دوندگان، فوتبالیست‌ها و افرادی که به مدت زمان زیادی سر پا می‌ایستند رایج است. همچینین این التهاب می‌تواند در کسانی که به طرز اشتباهی می‌ایستند، راه می‌روند، اضافه وزن زیاد دارند و چهارزانو می‌نشینند به وجود آید.

۳. انواع تعویض زانو

تعویض زانو می‌تواند به طور کلی باشد یا که فقط قسمتی از آن تعویض شود.

۱) مفاصل میانی

۲) مفاصل جانبی

۳) کشکک زانو

گاهی تنها مفصل میانی ایراد دارد و گاهی مفصل جانبی زانو. گاهی هم علت درد تنها کشکک زانو از کار افتاده است.

۴. آمادگی قبل عمل

اکثر کسانی که این جراحی را انجام دادند با بهترین نتایج ممکن از اتاق عمل بیرون آمدند پس نیازی به نگرانی بی‌مورد نیست. بعد از انتخاب دکتری که مورد اعتماد شما است بهتر است از گفته‌های او پیروی کنید و اگر به بیماری‌هایی مانند دیابت دچار هستید یا از داروهایی مانند آسپیرین و وارفارین استفاده می‌کنید، با پزشک خود در میان بگذارید.

۵. عمل جراحی چقدر طول می‌کشد؟

زمان تقریبی برای عمل جراحی زانو بین ۳۰ تا ۶۰ دقیقه است و برای برخی تا ۲ ساعت نیز گزارش شده است.

۶. بیهوشی

بیهوشی در این عمل به دو مورد بستگی دارد:

۱) مفصل یک پا قرار است عمل شود یا مفصل هر دو پا

۲) کدام قسمت از زانو قرار است تعویض شود

۷. کنترل درد بعد از عمل

معمولا بعد از ۴۸ تا ۷۲ ساعت بعد از عمل جراحی درد دارید و در این شرایط از مسکن‌های تجویزشده پزشک، استفاده کنید. این درد مقطعی است و به زودی کاهش یافته و التیام می‌یابد.

۸. آیا در بیمارستان بستری می‌شوم؟

بله، طبق تشخیص پزشک یک یا ۲ شب در بیمارستان بستری خواهید شد. هیچ جای نگرانی نیست، این بستری شدن تنها به دلیل کنترل شرایط شما بعد از عمل جراحی است.

۹. چند وقت دوره نقاهت است؟

۶ هفته اول: التیام، کاهش تورم و بازیافتن توانایی راه رفتن.

۳ تا ۵ ماه بعد: مستحکم و قوی شدن عضله، برگشن به سبک زندگی عادی و ورزش روزانه.

۶ ماه آخر دوره نقاهت: تداوم در ورزش‌ها برای افزایش قابلیت تحرک در پروتز.

۱۰. نتیجه چه می‌شود؟

اگر به طور کامل به مراعات کنید پزشکان ارتوپد، به شما این اطمینان را می‌دهند که تا ۳۰ سال آینده درد زانو نداشته باشید.

ارتباط کلامی شما با افراد دیگر نقش مهمی در بوجوداوردن برند شخصی تان دارد. این رابطه بر زندگی فردی و حرفه ای شما تأثیر به سزایی دارد.

گفت و گو قلب ارتباطات صمیمی انسانی است و یقینا پایه و اساسی است كه دیگر جوانب بر آن بنا نهاده می شود. به این معنی که اگر بخواهید در حوزه های ديگر زندگی خانواده مثل حوزه تربیت فرزند، حوزه مدیریت اقتصادی، حوزه حل تعارض و دیگر حوزه های مربوط به خانواده به فهم مشترکی با اعضای خانواده تان دست یابید و به نتیجه ای منطقی برسید. مهم ترین مهارت، مهارت گفت و گو یعنی انتقال ایده ها، افکار و احساسات و دریافت آن ها از شخص مقابل می باشد.

مهارت گفت و گو و در پی آن، توانایی جلب نظر و متقاعد سازی افراد دیگر هنگام مکالمه، منافع شما را تامین خواهد کرد. رابطه برقرار کردن با سایرین نوعی مهارت است و مثل همه فنون نیازمند کسب دانش در این زمینه است. برقراری رابطه مؤثر با همکاران، کارفرمایان، مشتریان، و حتی اشخاص خانواده تأثير قابل توجهی در موفقیت های زندگی دارد. چنانچه شما صاحب کسب و کاری هستید، لزوم یادگیری مهارت گفت و گو و جلب نظر مخاطبین، برای شما دو برابر است.

چند راه حل ساده در جهت مهارت گفتگو

قبل از صحبت کردن فکر کنید

یکی از ضرب المثل های مورد علاقه ی من این است:« اگر حرف نقره باشد سکوت طلاست». بارها دیده ام اشخاص بدون این که ذره ای فکر کنند هرچه را به ذهن شان میرسد ، می گویند و با صحبت های نامعقول شان احترام افراد دیگر را از دست می دهند.

بیشتر بشنویم و عکس‌العمل و پاسخ مناسبتر نشان دهیم

این که پیش از نقد کردن یا مخالفت کردن یا مطرح کردن دیدگاهی متفاوت، صحبت طرف مقابل را بشنویم و به روش های گوناگون این پیغام را به او بدهیم که حرف او و منظور او شنیده شده و درک شده است. اکثر ما فکر می کنیم« اعلام این که صحبت طرف مقابل را متوجه شده ایم» به مفهوم پذیرفتن این نکته است که:« صحبت او منطقی است و ما هم با وی موافقیم». دنیس ریورز این نکته را توضیح میدهد که در لایه ای عمیق تر، ما در گفت و گو با خودمان هم با چنين چالشی رو به رو هستیم.

من نسبت به شما احساس خوبی ندارم و حتی از شما متنفر هستم. ولی چون حس می کنم مقام و موقعیت من به شکلی نیست که درگیر این بحث ها شوم، حاضر نیستم حرف دلم را در این زمینه« بشنوم» و سعی می کنم چنين فکری را – بدون این که ریشه آنرا بررسی و تحلیل کنم – سرکوب کنم. پس اجازه بدهید چالش نخست را این چنین خلاصه کنیم که من و شما بتوانیم صحبت های افراد دیگر و صحبت های خودمان را کامل بشنویم. در خصوص آن فکر کنیم و بعد آن ها را تصحیح یا کامل کنیم.

در کلامتان ایجاد هیجان کنید.

حتماً تجربه صحبت کردن با یک آدم سرد و بی روح را داشته اید. آدمی که هیچ هیجان و افت و خیزی در گفتار و اندامش حین ایراد سخنرانی وجود ندارد. همان لحظه اگر به محیط اطرافتان هم نگاهی انداخته باشید، متوجه خواهید شد که دیگر حضار هم تمایلی به شنیدن ادامه ماجرا ندارند. گوینده یا سخنران باید در کلام خویش هیجان داشته باشد و حین ایراد سخنرانی مشتاق بنظر برسد.

استفاده از زبان بدن موقع سخنرانی تاثیرگذار است

علاوه بر این که باید به زبان بدن خویش توجه داشته باشید به زبان بدن طرف مقابل هم بخوبی توجه داشته باشید و بخوبی آنرا تحلیل نمائید.

صحبت تان را واضح بزنید

تا به حال شده است که با افرادی صحبت کنید که در عین این که موضوع صحبت تان ساده و شفاف است، آن شخص با حرف زدنش شما را گیج کند و یک آن ببینید که هیچ چیزی از حرف هایش را نمی فهمید؟

اشخاص زيادي هستند که در ارتباطات کلامی خویش روشن نیستند و تنها به مسایل اشاره می کنند و منظورشان را دقیق بیان نمی کنند. این اشخاص بیش از این که به نتیجه ای برسند بیشتر خودشان و دیگران را گیج می کنند و حتی ممکن است نوع بیان شان منجر به سوءتفاهم شود. بهتر است در مواقعی که میخواهید چیزی بگویید از خودتان سوال کنید روشن ترین روشی که می توانم منظورم را بیان کنم کدام است؟

پرسشگری منفی

یکی از عوامل ایجاد رابطه ناسالم مطرح است که گونه های مختلفی دارد:

– پرسش از مسایلی که هیچگونه منفعت قابل توجهی ندارد و تنها باعث هدر رفتن وقت و انرژی اشخاص می شود.

– واکاوای آنچه دانستن ان، زیان بار است( مثل اصرار بیمار برای اگاهی از بیماری درمان ناپذیر خویش، سوال از الودگی های اشخاص، اطلاعات سری و …)

– جستجو در امور شخصی دیگران

– پرسش مسخره آمیز

– پرسش به هدف خودنمایی، فضل فروشی و یا تخریب شخصیت و اعتبار مخاطب

بهانه جویی و ماجراجویی با سوالات بیجا

با اعتماد به نفس صحبت کنید

برای فروتن بودن لازم نیست اعتماد به نفس خویش را از دست بدهید. اعتماد به نفس یعنی اطمینانی که در نتیجه درک توانایی هایتان بدست می آورید. در عین حال تواضع یعنی عقیده متواضعانه ای در خصوص اهمیت خودتان داشته باشید. با اعتماد به نفس حرف زدن در نتیجه انتخاب کلمات مناسب، تن صدا، ارتباط چشمی و زبان بدن حاصل می شود.

صرفا شما گفت و گو را در دست نگیرید

منظور از این مورد این است که به طرف مقابلتان اجازه نظر دادن و صحبت کردن دهید و مانع ارائه نظرات و صحبت های آن نشوید. چنانچه شما در این حین فهمیدید که فرد مقابلتان به خوبی به سوالاتتان جواب نمی دهد و گفت و گو در حال کاهش است، توصیه می شود که فورا با یادآوری کردن یک خاطره و یک داستان کوتاه شیرین جو را تغيير دهید و به حالت اول بازگردانید.

از کلمات غیر ضروری استفاده نکنید

یکی از نکات منفی که مب تواند به ارتباطات اجتماعی اشخاص تأثير نامناسبی بگذارد، استفاده از کلمات غیر ضروری و لغات نا مناسب است. از جمله این لغات میتوان به کلمه “خب” یا “اممم” اشاره کرد. این کلمات در واقع نسان دهنده عدم تمایل شخص برای ادامه گفتگو است و میتواند باعث آزار طرف مقابل شود. دوری از این کلمات غیر ضرور در واقع بیانگر اعتماد به نفس بالای شما در سخنرانی می باشد.

برای جلوگیری از بیان کردن این کلمات تلاش کنید نشانه ای را در نظر بگیرید و با استفاده از آن نشانه تلاش کنید هرروز کم تر از این کلمات استفاده کنید. سکوت در گفتگو ها و سخنرانی ها همواره علامت بدی نیست. بلکه گاهی میتواند باعث تمرکز بیشتر فکر بر روی مسئله جدید برای حرف زدن است. از مکث ها و وقفه های بین گفتگو بیشترین استفاده را بکنید.

از احساسات خودتان نترسید

موقع حرف زدن از احساسات تان استفاده کنید. آنها را به راحتی بیان کنید. از آن ها برای افزودن رنگ و انرژی به کلمه هایی که انتخاب می کنید بکار ببرید.

لازم نیست احساسات تان را از آنچه قرار است بگویید، حذف کنید. هنگامی که حس می کنیم که کسی در خصوص احساسات خود صادقانه صحبت می کند، معمولاً با توجه بیش تری گوش می کنیم.

هنگامی که احساسات مان را به صحبت های مان امیخته می کنیم، با انرژی بیش تری صحبت می کنیم و مفهوم را بهتر انتقال می دهیم.